کدهای ارزی – استاندارد ISO 4217

آیا می دانید استاندارد ISO 4217 چیست؟

استاندارد ISO 4217،  استانداردی بین المللی برای کدهای ارزی می باشد که ISO 4217:2008 آخرین نسخه آن است. هدف این استاندارد ایجاد کدهای شناخته شده بین المللی برای نمایش ارزهای مختلف می باشد. ارزها را می توان به دو صورت نشان داد: روش اول کد الفبایی سه حرفی و روش دوم کد عددی سه رقمی است.

کد الفبایی

کد الفبایی براساس یک استاندارد دیگر ایزو می باشد، ISO 3166، که کدها را براساس نام کشورها لیست می کند. اولین دو حرف از کدهای سه حرفی استاندارد ISO 4217 همانند کدهای نام کشورها می باشد و در صورت امکان سومین حرف به اولین حرف نام ارز باز می گردد.

برای مثال:‌

• دلار آمریکا به صورت USD نشان داده می شود- US که براساس استاندارد ISO 3166 برای کد کشور ایالات متحده آمریکا استفاده می شود و D به عنوان دلار
• فرانک سوئیس به شکل CHF نمایش داده می شود- CH براساس استاندارد ISO 3166 برای کد کشور سوئیس و F به عنوان فرانک استفاده می شود.

کد عددی

کاربرد کد عددی سه رقمی زمانی ضروری است که شناخته شدن کدهای ارزی در کشورهایی که از دستخط لاتین استفاده نمی کنند و همچنین سیستم های کامپیوتری، لازم باشد. در صورت امکان کد عددی سه رقمی همانند کد عددی کشور می باشد.

در مورد ارزهایی با واحد خرد، استاندارد ISO 4217:2008 ارتباط بین واحد خرد و ارز را نشان می دهد. (حتی اگر به ۱۰۰ یا ۱۰۰۰ تقسیم شود)

حفظ و نگهداری استاندارد ISO 4217

اصلاحات در مورد استاندارد فوق به صورت دوره ای توسط دبیرخانه آژانس حفظ و نگهداری اعمال می شوند،‌ که در این مورد خاص، شرکت SIX Intebank Clearing Ltd از سوی انجمن استانداردسازی سوئیس (SNV) مسئول انجام این کار است.

اطلاعات بیشتر در مورد SIX Intebank Clearing Ltd در وبگاه آژانس های حفظ و نگهداری به نشانی www.currency-iso.org در دسترس می باشد.

 منبع: سایتISO

isiri.org

 مترجم:‌ پریسا فقیهی