عصر رایانش ابری

رایانش ابری روش نوین ارسال، بهره گیری و تولید منابع IT از طریق اینترنت است. تدوین استانداردهای جدید صرفاً سبب افزایش ظرفیتها و امیدبخشی بیشتر به این فناوری خواهد شد.

بی تردید رایانش ابری یکی از داغ ترین موضوعات گفتگو در عصر فناوری اطلاعات است و اغلب از این مفهوم برداشت نادرستی به عمل می آید. این مفهوم انقلابی در یک دهه گذشته به اوج غیر منتظره ای رسید و به عنوان یک فناوری تغییر دهنده میدان رقابت، مورد پذیرش دولتها و سازمانهای غیر دولتی نیز قرار گرفت.

سازمانها و افراد حقیقی علاقمند به ذخیره سازی و فرآوری داده های خود در ابر هستند تا بتوانند از هر مکانی به سرعت و با هزینه ای اندک در مقایسه با سایر ابزارهای متعارف به اطلاعات مهم خود از طریق برنامه های کاربردی دسترسی داشته باشند. در حالی که شرکتهای بازرگانی و سازمانهای عمومی و دولتی علاقمند به کسب بهره وری و چالاکی وعده داده شده هستند، اما کاربران معمولی به قابلیت های حضور فراگیر و انعطاف پذیری ابر علاقمند هستند. مهمتر اینکه همه خواستار کاهش هزینه ها هستند.

اما، رایانش ابری دقیقاً چیست؟ در این اواخر، اغلب برنامه های نرم افزاری در رایانه های شخصی اجرا می شوند. به بیان ساده، یک نفر برنامه های کاربردی را در رایانه خود نصب می کند و هر شرکت برای پشتیبانی از کارکرد این برنامه ها دارای سرورهای مخصوص خود است. در رایانش ابری، این برنامه ها در شبکه های بزرگتر و سرورهای ریموت اجرا می شوند که امور مربوط به اشتراک گذاری، فراوری داده ها، ذخیره سازی متمرکز و دسترسی آنلاین به خدمات رایانه ای را از طریق اینترنت میسر می سازد.

مجله ISOfocus مصاحبه ای با آقای Donald Deutsch رئیس کمیته فنی مشترک ISO/IEC JTC1 درباره ماهیت رایانش ابری، مزایا و مخاطرات آن و نقش کمک کننده استانداردها انجام داده است.

 مجله ISOfocus: آیا رایانش الهام بخش است؟ آیا ابر می تواند هر چیز جدیدی را توانمند سازد؟ کارکرد آن چگونه است؟

آقای Donald Deutsch: تنها چند فناوری توانستند چنین وابستگی و مقبولیتی مانند رایانش ابری را بوجود بیاورند. رایانش ابری شکلی از IT است که شامل استفاده از منابعی است که تحت مالکیت فردی قرار ندارد و کنترل و نگهداری از آن توسط یک کاربر صورت نمی گیرد. بلکه دسترسی به منابع از طریق شبکه اشتراکی با چند جامعه کاربری انجام می شود. در صورتیکه کاربران به قدرت رایانش بیشتر، ظرفیت بالاتر ذخیره سازی و یا توان فراوری بیشتر نیازمند باشند، در رایانش ابری، این منابع به صورت پویا فراهم می شود.

ارایه خدمات رایانش ابری معمولاً به چند رایانه یا مرکز محاسبه احتیاج دارد، کاربران نیز از منابع اشتراکی که در برخی اوقات در مناطق مختلف و متعدد که شاید دور از یکدیگر نیز قرار گرفته باشند استفاده می کنند.

مزایای استفاده از رایانش ابری چیست؟

رایانش ابری برای همه معنای واحدی ندارد. بسته به نوع نگاه افراد، مزایای آن می تواند عبارت باشد از:

-         کاهش هزینه ها در فناوری اطلاعات و ارتباطات از طریق گسترش و استفاده از منابع با پرداخت کمترین هزینه

-         ارایه سرعت بیشتر، قدرت محاسباتی و ظرفیت بالاتر به هر یک از کاربران در تقسیم منابع

-         توانایی افراد و سازمانها در هر اندازه برای انجام محاسبات سریع

 نخستین استانداردهای بین المللی رایانش ابری اخیراً منتشر شده اند: ISO/IEC 17788 و ISO/IEC  ۱۷۷۸۹ ، این دو استاندارد چه کمک و نقشی خواهند داشت؟

با اتکا به دانش کارشناسان بیش از ۳۰ کشور، در این استانداردها مجموعه اصطلاحات پایه ای و چارچوب ساختاری این بخش در حال گسترش وضع شده است.

استاندارد ISO/IEC 17788, Cloud computing – overview and vocabulary تعاریف اصطلاحات رایج در رایانش ابری، همچنین طبقه بندی خدمات ابر شامل: نرم افزار به عنوان خدمت (SaaS)، بستر نرم افزاری به عنوان خدمت (PaaS) و زیرساخت به عنوان خدمت (IaaS)  را ارایه می نماید. همچنین واژگان مدلهای گسترش ابر مانند ابرهای “public” و “private” را مشخص می نماید. در این استاندارد چندین نمودار و تعاریف جهت تشریح جنبه های ارتباطی رایانش ابری با یکدیگر وجود دارد.

فاز بعدی ابر چیست؟ اثر آن بر آینده کاری کمیته JTC 1/ SC38 چگونه خواهد بود؟

رایانش ابری، یک تغییر اساسی در الگوی ارایه قابلیتهای IT به کاربران و اثر گذاری بر آینده محصولات IT، سیستمها و خدمات بوجود خواهد آورد.

این استانداردها یک بنیاد استوار جهت تداوم تدوین استانداردهای مورد نیاز بعدی ایجاد خواهد کرد. گروههای کاری کمیته JTC 1/ SC38 در حال تدوین استانداردهایی برای ارایه دهندگان و مصرف کنندگان فناوری رایانش ابری و خدمات آن هستند:

WG3: موافقتنامه سطح خدمات

WG4: قابلیت همکاری و جابجایی

WG5: داده ها و جریان یافتن آن در دستگاهها و خدمات ابر

منبع: سایت ایزو

 مترجم: سعید حسنی