طلایی به رنگ آب: احیای فاضلاب به منظور آبیاری محصولات کشاورزی (بخش اول)

بشر از زمان سکونت اولیه خود همواره چرخه آب شناسی زمین را با استفاده از منابع طبیعی آب و اتلاف آن به عنوان فاضلاب، تغییر داده است. به هرحال در طول زمان میزان سرانه مصرف آب به طور چشمگیری افزایش یافته که منجر به کاهش میزان آب شرب و افزایش فاضلاب شده است.

در تعدادی از کشورها میزان فاضلاب نشانگر استفاده بیش از ۶۰ درصدی آب در مصارف خانگی است. کمبود شدیدآب، آلودگی منابع آب، مناطق شهری پر جمعیت و آبیاری زیاد محصولات کشاورزی- بیش از ۹۰ درصد منابع آبی در کشورهای خشک و نیمه خشک صرف کشاورزی می گردد- موجب کاهش آبرسانی شده است.

با کمیاب تر شدن آب، ضروری است کشورها تدابیری را برای به کارگیری فاضلاب بیاندیشند و این امر را به عنوان یک اولویت ملی در نظر گیرند.

 فاضلاب قابل تصفیه

 فاضلاب تصفیه شده سهل ترین و تجدید پذیرترین منبع آب قابل دسترس می باشد که بخشی از راه حل های مواجهه با کمبود آب است.

اگر این روش به درستی به کار گرفته شود، معقول ترین روش برای بازگرداندن آب به محیط زیست طبیعی است. فاضلاب تصفیه شده می تواند برای کشاورزی و یا جنگلکاری مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر آن در مصارف شهری، تفریحی، صنعتی و زیست محیطی نیز کاربرد دارد.

رشد روز افزون جمعیت و ارتقاء استانداردهای زندگی بر منابع آب تاثیر گذاشته و این امر موجب می شود در کشاورزی پایدار، آبیاری با فاضلاب تصفیه شده مورد توجه قرار گیرد.

 دستورالعمل های جدید در تصفیه فاضلاب

 کمیته پروژه ISO/PC253 با عنوان استفاده مجدد از فاضلاب تصفیه شده در آبیاری، به منظور تدوین دستورالعملهایی برای پروژه های آبیاری فاضلاب تصفیه شده در سال ۲۰۰۹ تاسیس شد. استاندارد بین المللی ISO 16075، دستورالعمل به کارگیری فاضلاب تصفیه شده در پروژه های آبیاری، نتیجه کار کمیته پروژه فوق است که انتظار می رود در سال جاری منتشر شود. این استاندارد مشتمل بر پنج بخش می باشد که کلیه حوزه های مرتبط با تدوین و اجرای پروژه های استفاده از فاضلاب تصفیه شده برای آبیاری را  پوشش  می دهد.

استاندارد فوق ویژگیهای دقیق تمامی حوزه های یک پروژه به کارگیری فاضلاب تصفیه شده برای آبیاری، اعم از طراحی اجزا، ساخت و عملکرد در آبیاری محدود و نامحدود کشاورزی، جنگلکاری و باغ های شخصی و عمومی را ارائه می دهد.

 تامین سلامت

 یکی از مولفه های مهم در طراحی پروژهای آبیاری با فاضلاب تصفیه شده، به خطرافتادن بهداشت عمومی درهنگام ارتباط مستقیم و یا غیر مستقیم با این آب و یا فرآورده های حاصل از آن می باشد، که بر این اساس این استاندارد باید ملاحظات زیر را در نظر داشته باشد:

- مناسب بودن کیفیت فاضلاب تصفیه شده برای آبیاری

- نوع محصولاتی که قابلیت آبیاری با فاضلاب تصفیه شده را داشته باشند

- ارزیابی مشترک فاضلاب تصفیه شده و محصولاتی که باید آبیاری شوند

-راهبرد استفاده از موانع برای کاهش خطرانتقال بیماری های واگیردار

- ارتباط بین کیفیت فاضلاب تصفیه شده، محصولات آبیاری شده و نوع موانع به کار گرفته شده

- رعایت حد فاصل ضروری میان منطقه آبیاری شده توسط فاضلاب تصفیه شده با مناطق مسکونی

 منبع: مجله+ ISO Focus جولای/آگوست ۲۰۱۳ 

 مترجم: فاطمه مزینانی

ویراستار: کیواندخت پیرمحمدی(ISIRI.org)