استانداردهای ایمنی و محافظتی پوست و چشم در برابر اشعه UV

زمانی که صحبت از محافظت از پوست در برابر تابش نور خورشید می شود، نخستین چیزی که به ذهن ما می رسد استفاده از کرمهای ضد آفتاب و سایر لوسیونهای محافظتی است. این محصولات در انواع و درجات مختلف تولید شده اند و قدرت محافظتی آنها از پوست به صورت ضریب ضد آفتاب (SPF) مشخص شده است.

استاندارد بین المللی ISO 24444:2010، مواد آرایشی – روشهای آزمون حفاظت از آفتاب – محاسبه ضریب ضد آفتاب در بدن (SPF)، روش ارزیابی ضریب ضد آفتاب محصولات مرتبط با محافظت از اشعه UV و آفتاب را تعیین می کند. این استاندارد توسط کمیته فنی محصولات بهداشتی، آرایشی ایزو ISO/ TC 217[1] تدوین شده است.

محافظت از پوست در برابر اثرات مخرب اشعه ماوراء بنفش محدود به استفاده از کرمهای ضد آفتاب نیست. پوشیدن لباسهای آستین بلند یا لباسهای پوششی بلند از جنس الیاف مقاوم در برابر اشعه ماوراء بنفش در کاهش و جلوگیری از آسیبهای اشعه UV موثر است. استاندارد ASTM D6603-12 مشخصات استاندارد برچسب گذاری منسوجات محافظت کننده در برابر اشعه UV؛ الزامات برچسب گذاری محصولات نساجی و حفاظت در برابر UVA و UVB را ارایه می کند.

در حالیکه حفاظت از پوست و محدودسازی قرار گرفتن در معرض اشعه UV از اولویتهای اصلی است، به ویژه با توجه به شیوع سرطان پوست؛ چشمان ما نیز از قرار گرفتن زیاد در برابر اشعه UV آسیب پذیر خواهند بود. خوشبختانه استفاده از عینکهای آفتابی برای محافظت از چشمان آسیب پذیر کاربرد گسترده دارند. استاندارد ANSI Z80.3-2010 عینکهای آفتابی غیر تجویزی و الزامات عینک؛ الزامات عینکهای آفتابی غیر تجویزی را ارایه می کند.

کاهش زمان قرار گیری در معرض آفتاب و اشعه  UV از دیگر روشهای حفظ سلامت است. لیکن افزایش زمان حضور در آفتاب سلامت انسان را در معرض خطر می اندازد. کاهش دریافت نور خورشید نیز سبب کمبود ویتامین D در بدن سبب بروز پوکی استخوان، دردهای استخوانی و ضعف عضلات می شود. یکی از روشهای افزایش میزان دریافت این ویتامین مهم مصرف مکمل های حاوی ویتامین D است. استاندارد NFS/ANSI 173-2003 مکمل های غذایی، الزامات مکمل های حاوی ویتامین، مواد معدنی، گیاهان و گیاه شناسی، آمینو اسیدها و سایر اجزای تشکیل دهنده را تعیین می کند.

 منبع: وبسایت موسسه ملی استاندارد آمریکا

مترجم: سعید حسنی